Problem ze stresem mniejszości polega na tym, że nigdy się nie kończy.

“[….] Problem ze stresem mniejszości polega na tym, że nigdy się nie kończy. Zawsze znajdzie się ktoś komu musisz się ujawnić, ktoś kto napadnie cię homofobią kiedy najmniej się tego spodziewasz., ktoś kto wyrazi swoją cenną opinię o twojej rodzinie kiedy beztrosko kupujesz chleb w piekarni., ktoś kto został pobity poprzedniej nocy, na sąsiedniej ulicy. 

Nikt z nas nie przeszedł przez to bez szwanku i wszyscy żyjemy z ciężarem, którego nie możemy się pozbyć, od którego nie możemy uciec i który zawsze nam towarzyszy. Dorastamy w przekonaniu, że to kim jesteśmy jest tak złe, że musimy to ukryć. Nikt nie jest i nigdy nie będzie w stanie zrekompensować nam tego co utraciliśmy. Straciliśmy beztroskie dzieciństwo ponieważ mieliśmy zbyt wielki sekret do ukrycia, przez który musieliśmy żyć w samotności. Ujawnienie tego sekretu było czymś nieosiągalnym ponieważ stało w sprzeczności z instynktem samozachowawczym. Ten sekret sięga do każdego rdzenia naszego jestestwa i dorastamy w przekonaniu, że to kim jesteśmy jest tak bardzo złe, że musimy ukrywać to za wszelką cenę.

Wiek młodzieńczy, pierwsze szczere i głębokie przyjaźnie, pierwsze miłości a nawet pierwsze bezpieczne i przyjemne doświadczenia seksualne zostały nam odebrane. Przynajmniej część naszego dorastania owiana jest tajemnicą i pozorami. Głębokie rany, które zostały nam zadane tak wcześnie a jednak goją się tak długo, że nie ma od nich odwrotu. Możemy jedynie ruszyć naprzód. 

Powiedzmy, w przybliżeniu, że przeciętna osoba (LGBTIQ+) zaczyna zdawać sobie sprawę ze swojej tożsamości seksualnej w wieku 10 lat a ujawnia się w wieku 20 lat. Oznacza to, że przeciętnie spędzamy te 10 lat w osamotnieniu, ukrywając się, w izolacji i poczuciu wstydu. Ukrywanie tak wielkiego sekretu w osamotnieniu nie powinno spotykać nikogo, w szczególności zaś dzieci […]”

Dla osób, które zastanawiają się nad dołączeniem do szkolenia [KLIK] wstawiamy część artykułu napisanego przez Matea Popov, który mówi o tym z czym na co dzień zmagają się osoby LGBTIQ+.

Tekst pochodzi z materiałów szkoleniowych projektu UNIQUE.